Umaszczenie: czarne, białe, brązowe,pomarańczowe, szare z czarnym nalotem, kremowe, sobolowe, czarne podpalane, łaciate (na białym tle równomiernierozmieszczone łaty)
Kraj: Niemcy
Nr FCI: 97

 

Dawniej nie miał wielu zwolenników w Niemczech i w hodowli prawie nie był dostrzegany. Na znaczeniu zyskał dopiero wraz ze wzrostem sympatii do małego szpica. Natomiast w Ameryce i Anglii miniaturka ta zaznała pełnych entuzjazmu zwolenników już na początku wieku. Tam nazwano go pomeranianem ze względu na ojczyznę wielu szpiców. W latach sześćdziesiątych XX w. te puszyste kuleczki dostały się do Niemiec i spotkały z niewielką sympatią hodowców szpiców. Po pewnym czasie jednak zdobyły sobie stałe miejsce wśród zwolennków małych psów.

Charakter
Ich hodowla nie jest wcale taka łatwa. Nie można ich określić jako mocnych przedstawicieli grupy szpiców. Przy swym niewielkim wzroście są jednak dużymi osobowościami, odważnymi nawet wobec dużo większych psów. Są to inteligentne, wesołe, całkowicie zaabsorbowane swoim panem psie miniaturki. W krajach anglosaskich są ulubionymi psami wystawowymi. Oczywiście jego wspaniała szata wymaga starannej pielęgnacji.
 
Pielęgnacja
Wymaga regularnego trymowania oraz wyczesywania sierści.